Vier maanden weg - Reisverslag uit Brisbane, Australië van Jiske Boots - WaarBenJij.nu Vier maanden weg - Reisverslag uit Brisbane, Australië van Jiske Boots - WaarBenJij.nu

Vier maanden weg

Blijf op de hoogte en volg Jiske

03 Juni 2015 | Australië, Brisbane

Lieve iedereen,

Al weer vier maanden voorbij. Ik heb het gevoel dat het nu allemaal super snel gaat. Er is weer veel gebeurd in deze maand.

Ik ben samen met Vicky begin deze maand op au pair jacht gegaan en we hebben er een gevonden! Super leuk om de profielen van andere meisjes uit andere landen te lezen en met ze te skypen. Vicky had tegen haar organisatie gezegd dat ze per se een Nederlands meisje wilde, omdat ik zo goed beval natuurlijk. Na twee meisjes te hebben geskypt hebben we een meisje uit Wijchen gevonden die mijn wilt vervangen. Nu weet ik dus ook de datum dat ik definitief stop bij de familie: 22 juli. Nadat ik hier klaar ben wil ik gaan reizen, dus ik begin nu met plannen maken.

Het is vandaag de tweede dag van de winter en dat is ook wel te merken. Geen dagen meer van 35 graden, het is nu tussen de 20 en 25 graden overdag. In de nacht is het een stuk kouder: rond de 5 graden. Wij wonen in een Queenslander, een huis dat gebouwd is om warmte af te voeren. In de zomer is het dus lekker koel binnen, maar nu is het ijskoud. Vooral in mijn kamertje. We hebben ook geen verwarming in huis, alleen een heater in de keuken en de woonkamer.
Gister was het dus de eerste dag van de winter en toch liep ik in mijn zomerjurkje met een vestje. Ik had eigenlijk een lente gevoel, fris windje maar een lekker zonnetje.

Het begin van de maand moest Vicky naar Cairns voor een boardmeeting en ik en Jack mochten mee. We hebben het daar heel leuk gehad met z’n drietjes en we zijn daardoor ook wat dichter bij elkaar gekomen denk ik. Ik heb het nu heel leuk met het gezin en ik doe de laatste tijd veel dingen samen met Paige, de oudste zus van Jack.

De eerste dag in Cairns was een shock. Van hostel naar vijf sterren hotel. We vlogen eerste klas met een golden ticket, dus gratis broodjes en drankjes en als eerste in het vliegtuig. Cairns ligt helemaal in het noorden van Australië, twee uurtjes vliegen. Met een taxi zijn we naar ons hotel gereden. Toen we bij het hotel aankwamen werd de deur van de taxi voor ons open gedaan en werden onze koffers naar de kamer gebracht. Ik mocht mijn eigen koffer niet eens aanraken. We sliepen met z’n drieën in een kamer en ik had mijn eigen twee persoons bed. Die had ik wel gemist na de bedden in hostels en mijn bedje in mijn kamertje.

Vicky moest daarna al meteen weg voor haar meeting dus ik had de rest van de dag met Jack. We hebben samen een beetje rondgelopen in Cairns en zijn daarna naar de lagoon geweest. De lagoon in Cairns is heel groot en lijkt op een infinity pool omdat het direct naast de zee is.
Jack en ik hadden sushi voor lunch aan de lagoon. Ik hoop trouwens dat ik het overleef zonder sushi als ik weer in Nederland ben, ik heb het hier ongeveer drie keer in de week. Tijdens onze lunch hadden we weer nieuwe vrienden ontmoet, backpackers uit Italië. Ik verbaas me er nog steeds over hoe makkelijk het hier is om nieuwe mensen te ontmoeten.

Aan het eind van de dag namen Jack en ik een lekker bad in ons hotel. Daarna zijn we met z’n tweetjes gaan uiteten en hebben we een romantisch avond wandelingetje door Cairns gemaakt. Toen we weer in onze kamer kwamen was Vicky er al en zijn we meteen gaan slapen.

De volgende dag was een van de leukste dagen ooit: SKYDIVE! Mijn wekker ging al heel vroeg dus ik sneakte de hotelkamer uit om niemand wakker te maken. Ik moest bij een hostel wachten voor mijn pick up. We reden om 6:30 uur ’s ochtends van Cairns naar Mission Beach, waar mijn skydive was. Onderweg de mooiste zonsopgang gezien. Na twee uur rijden kwamen we aan en werd ons uitgelegd hoe het allemaal ging. Na lang te hebben gewacht, was ik eindelijk aan de beurt. Ik kreeg mijn pakje aan (al waren het eigenlijk maar een paar touwen) en ik werd voorgesteld aan mijn skydive instructor, de enige vrouwelijke . En toen in een busje naar het vliegtuigje.

In het vliegtuigje ging het allemaal heel snel, ik heb geen idee hoe lang het heeft geduurd tot we mochten springen... Op een gegeven moment ging er een groen lampje branden, dat betekende veiligheidsbril op. Daarna ging een oranje lampje branden, dat betekende vastmaken aan je instructeur en klaarmaken voor het springen. Daarna rood: springen! Ik was de vierde die moest springen, het is meer jezelf laten vallen eigenlijk... Ik was de hele tijd in het vliegtuig niet echt zenuwachtig, maar toen ik de eerste mensen zag vallen werd ik toch wel een beetje bang. Toen het mijn beurt was liet in mijn benen uit het vliegtuig bungelen en toen voelde ik hoe hard de wind was, echt niet normaal! Toen meteen hoofd naar achter en mezelf laten vallen. Ik had niet eens de tijd om er over na te denken.

Het was een val van iets meer dan vier kilometer (boven de wolken) met een 60 seconden vrije val. Ik verwachtte dat ik allemaal kriebels in mijn buik zou voelen, maar ik voelde helemaal niks, alleen heel harde wind. De val leek ook echt geen 60 seconden te duren, eerder vijf seconden. Na de 60 seconden vloog de parachute er uit en mocht ik zelf even sturen. Het was echt een super mooi uitzicht over Mission Beach, het Great Barrier Reef en een klein eilandje. Ik kon gewoon de vissen zien zwemmen van zo hoog uit de lucht. Ik had een veilige landing op het strand. Mission Beach is trouwens de enige plek in de hele wereld waar je op het strand kan landen en wordt de beste skydive in de wereld genoemd.

Na de skydive mochten we even bijkomen op het strand en daarna in het busje weer terug naar Cairns. Weer in Cairns aangekomen kon in al mijn verhalen aan Jack en Vicky vertellen in onze hotelkamer met roomservice met wijntjes.

De volgende dag moest Vicky weer werken en had ze voor mijn en Jack een hele dag gepland. We werden vroeg opgehaald in ons hotel om een skyrail te doen naar Kuranda, een Aboriginaldorpje. Onderweg in de skyrail maakten we een paar stops, een om een kleine regenwoud wandeling te maken en een om een waterval te bekijken. Onderweg zagen we een super grote spin in het regenwoud, ongeveer 20 centimeter!

Toen we in Kuranda aankwamen zag ik meteen veel Aboriginals. Die kun je heel makkelijk herkennen. Als je er eentje hebt gezien, zie je er opeens super veel overal. Er zijn er ook een paar in Brisbane, maar dat zijn alleen dronken zwervers. Aboriginals kunnen best gevaarlijk zijn, als ze je beroven gebruiken ze vaak veel geweld. En dat doen ze vaak, want ze zijn heel arm en kunnen eigenlijk niet anders. In Kuranda gingen Jack en ik naar een Butterfly sanctuary. Dat is een soort van opvang voor gewonde vlinders om daar weer op te knappen. Ik heb echt de mooiste vlinders gezien. Je kon ze ook op je hand of je hoofd zetten, super leuk!

Na Kuranda gingen Jack en ik weer terug via de skyrail, waar we vanuit de skyrail een krokodil zagen zwemmen in de rivier. Daarna werden we naar een krokodillendierentuin gebracht en mochten we in een bootje varen tussen de krokodillen. Allebei super moe weer naar huis en lekker uitgegeten met Vicky.

De volgende dag had ik een dagje voor mezelf en heb ik lekker aan het zwembad van het hotel gelegen. Snel daarna hadden we onze vlucht terug naar Brissy. Toen wij trouwens in Cairns waren was er een heftige storm in Brisbane waarbij vijf mensen zijn overleden doordat ze verdronken zijn in hun auto’s. Dus toen we thuis kwamen was het wel even schrikken. Er waren weer huizen in de buurt overstroomd, net als toen met de cycloon.

De hele maand mei heb ik Jack een dag in de week extra gehad omdat de opa en oma van Jack op vakantie waren. Het was best wel vermoeiend soms, al helemaal omdat het drie lange dagen achter elkaar is. Maar ik heb ook extra geld verdiend en dat heb ik hard nodig!

Gelukkig heb ik elke vrijdag een playdate met Tove, een meisje uit Zweden. We gaan vaak samen ergens naartoe zoals musea en dierentuinen, want zij heeft een auto waar we mee weg kunnen. Dat is altijd heel gezellig samen want dan kunnen wij lekker kletsen en de kinderen vermaken zichzelf. Heel vaak denken mensen dat wij de moeders zijn haha...

Normaal gesproken had ik ook elke woensdag een playdate met Sophia, een Duits meisje, maar die is al weer terug naar huis. Er zijn al best veel “vriendinnen” van mij weer terug naar huis. Ik merk wel dat dit een tijd is dat de meeste families van au pair wisselen. Ik had laatst ook een afscheidsfeestje van twee vriendinnen en Paige ging met mij mee. Paige en ik gaan steeds vaker samen uit, best gezellig!

Ik ben deze maand ook met Vicky, Paige en Abby naar een volleybal wedstrijd geweest. Het was Australië vs China. Super druk, iedereen in de zaal was heel fanatiek en elke keer als er een punt werd gescoord werd er muziek gespeeld. Een leuke avond gehad met de meiden ondanks dat Australië net op het einde had verloren.

Ik heb veel sport gezien, want ik ben ook met Scott en Jack naar Suncorp stadium geweest waar rugby wordt gespeeld. Het was een wedstrijd van Queensland (the Reds) tegen Zuid-Afrika (the Sharks). Heel leuk om een keer meegemaakt te hebben, want rugby is heel groot hier in Australië.

Paige en ik deden ook mee aan een illumi run samen met andere au pairs. Het was een 5 K run met op sommige plekken in het parcour mensen verstopt die ons onderspoten met lichtgevende verf. Na de run was een feest waar we nog meer gekleurd werden. Weer eens lekker gedanst. Na de party haalde een vriend van Paige ons op en gingen we naar zijn huis om te zwemmen in zijn zwembad en alle verf van ons af te halen. Daarna lekker warm gedoucht en nog een film gekeken wat eindigde in een sleepover.

Ik ben de laatste twee weken weer flink aan het sporten, want ik moet toegeven dat ik de motivatie niet meer zo had. Maar ik heb nu twee Engelse meisjes via Facebook leren kennen die bij mij in de buurt wonen en ook naar dezelfde gym gaan en we proberen nu zo vaak mogelijk te gaan.

De tijd gaat snel... Nog maar zeven weekenden waarin ik iets leuks kan plannen, en ik wil nog zo veel doen!! Maar ik kijk er ook heel erg naar uit om weer thuis te zijn en m’n papa, mama, zusje, hondje en vriendinnetjes weer te knuffelen.

xxxxxxxxxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Jiske

Je kan me volgen tijdens mijn avontuur in Australië.

Actief sinds 31 Jan. 2015
Verslag gelezen: 419
Totaal aantal bezoekers 4130

Voorgaande reizen:

26 Januari 2015 - 19 Augustus 2015

Au pair in Brisbane

Landen bezocht: